مجوز کار C11 کانادا – راهنمای جامع درخواست
اولین قدم برای اخذ اقامت دائمی کانادا (ویزای PR کانادا) اغلب شامل کسب مجوز کار (که به عنوان ویزای کار نیز شناخته می شود) است. مجوز کار C11 یک گزینه مناسب برای کارآفرینان یا افراد خود اشتغالی است که قصد دارند در کانادا کار کرده و در نهایت به اقامت دائمی دست یابند. این راهنما همه چیزهایی را که بایستی در مورد ویزای کارآفرینان کانادایی یا خود اشتغالی بدانید، اعم از مزایا، فرآیند درخواست، جزئیات اضافی، طرح تجاری، الزامات سرمایه گذاری، فعالیت های تجاری واجد شرایط، مدت زمان مجوز کار و مسیرهای اقامت دائمی ( Canada PR) دربرخواهد گرفت.
اتباع خارجی ممکن است برای شروع یا خرید یک کسب و کار در کانادا واجد شرایط مجوز کار تحت دسته C11 باشند. این معافیت به آنها اجازه می دهد تا بدون نیاز به Labour Market Impact Assessment (LMIA)، که معمولا برای استخدام اتباع خارجی لازم است، تجارت خود را اداره نمایند.
متقاضیان ویزای کار Entrepreneur یا خود اشتغالی معمولا بایستی یک طرح تجاری پر قدرت، بودجه کافی برای ایجاد و راه اندازی کسب و کار و مهارت یا تجربه مرتبط با کسب و کار خود را داشته باشند. علاوه بر این، ممکن است از آنها خواسته شود که مدارک حمایتی مانند اظهارنامه مالیات بر درآمد، اوراق ثبت کسب و کار، سوابق کسر منبع و مدرک تجربه کاری مرتبطی را ارائه نمایند.
بررسی اجمالی C11 Work Permit
کسب و کارها زمانی که کارمندان موقت مزیت های اقتصادی، فرهنگی یا رقابتی گسترده تری برای کانادا فراهم نموده یا زمانی که کانادایی ها و ساکنان دائمی آنجا مزایای متقابلی دریافت کنند، می توانند آن کارمندان را بدون انجام Labour Market Impact Assessment (LMIA) استخدام نمایند.
از طریق Canada’s International Mobility Program (IMP)، شرکت ها می توانند بدون نیاز به LMIA، کارگران موقت را در سراسر جهان استخدام نمایند. یکی از معافیت های LMIA تحت IMP ”C11 work permit “ است. این معافیت به کارآفرینان و افراد خود اشتغال اجازه می دهد تا بدون نیاز به LMIA با استفاده از کد C11 برای مجوز کار درخواست دهند.
C11 Visa in Canada چیست؟
مجوز کار دسته C11 یک ویزای منحصر به فرد کاناداست که تحت International Mobility Program (IMP) اعطا می گردد. این مجوز برای صاحبان مشاغل بین المللی و سرمایه گذارانی طراحی شده که مایل به راه اندازی یک تجارت در کانادا به عنوان افراد خود اشتغال باشند.
مجوز کار اولیه به مدت دو سال معتبر بوده و زمان کافی برای متقاضیان فراهم نموده تا بتوانند کسب و کار خود را ایجاد و مدیریت نمایند.
کارآفرینان و سرمایه گذارانی که کسب و کار خود را در کانادا تحت رده ویزای C11 برای حداقل 12 ماه انجام داده اند، می توانند پس از آن برای اقامت دائمی کانادا (Canada PR) درخواست دهند.
C11 Visa Canada Eligibility
اتباع خارجی که قصد مهاجرت به کانادا به عنوان صاحب مشاغل را دارند، تحت مجوز کار C11 به دو دسته تقسیم می شوند:
Temporary Entry: این افراد اغلب به صورت فصلی، بر اساس برنامه های کارآفرینی و برای راه اندازی مشاغل موجود خود به دنبال ورود موقت به کانادا هستند. این دسته معمولا شامل افراد خود اشتغال می شود.
Permanent Entry: هدف این افراد ورود به کانادا برای راه اندازی یک کسب و کار بوده تا شرایط نامزدی استانی را احراز نموده یا به عنوان کارآفرین انتخاب شوند؛ و این شامل کسانی می شود که تحت ویزای Canada Self-Employed یا Canada Startup Visa Business Class (SUV) در زمینه برنامه اقامت دائمی درخواست می دهند.
چه برای ویزای موقت یا اقامت دائمی درخواست بدهید، بایستی به افسر مهاجرت نشان دهید که:
- صاحب یک کسب و کار بوده یا با یک طرح پر قدرت و منابع کافی به صورت خود اشتغال هستید.
- می توانید مزایای قابل توجهی را از طریق فعالیت های تجاری یا خود اشتغالی برای کانادایی ها فراهم نمایید.
تعریف Self-Employed Person in Canadian Immigration
یک فرد خود اشتغال در مهاجرت به کانادا فردی است که یک تجارت را اداره کرده و معمولا فقط اعضای خانواده خود را استخدام می نماید. آنها در عین حال که ممکن است صاحب کسب و کار باشند، اغلب همه وظایف یک کارمند را خودشان انجام می دهند.
تعریف Entrepreneur in Canadian Immigration
کارآفرین در مهاجرت به کانادا کسی است که یک شرکت یا کسب و کار را سازماندهی و اداره کرده و ریسک های مالی قابل توجهی را متحمل می شود. آنها کارکنانی فراتر از اعضای خانواده خود برای مدیریت و اداره شرکت استخدام می نمایند.
Types of Foreign Workers Eligible for C11 Permits
اتباع خارجی که مایل به راه اندازی کسب و کار خود در کانادا به عنوان کارآفرین یا خود اشتغال بوده بایستی موارد زیر را رعایت نمایند:
- مزایا یا فرصت های اقتصادی، اجتماعی یا فرهنگی قابل توجهی را برای شهروندان کانادایی یا ساکنان دائمی فراهم نمایند.
- کار به صورت موقتی یا فصلی بوده پس از یک دوره مشخص کانادا را ترک نمایند.
کسب و کارهایی که در تمام طول سال انجام می شوند، مانند تعمیرگاه های خودرو یا سالن های زیبایی، به مدرکی نیاز دارند که نشان دهد فرد خارجی قصد دارد به طور موقت در کانادا اقامت داشته و طرحی ارائه نموده که در آن نحوه مدیریت کسب و کار توسط شخص دیگری تشریح شده باشد.
اگر متقاضی بتواند این شرایط را برای افسر IRCC احراز نماید، مجوز کار کارآفرینی C11 به او اعطا خواهد گشت.
C11 Visa Canada Requirements
افسران IRCC اتباع خارجی را هم به عنوان کارفرما و هم کارمند تایید می کنند، بنابراین متقاضیان بایستی در هنگام درخواست مجوز کارِ صاحب کسب و کار یا خود اشتغالی واجد شرایط هر دو مورد باشند. متقاضی بایستی مدارک پشتیبانی کافی برای متقاعد کردن افسر IRCC ارائه نموده که آنها در عملیات تجاری قانونی شرکت خواهند داشت و نشان دهد که چگونه تقاضا نامه آنها به طور قابل توجهی هدف های اجتماعی، فرهنگی یا اقتصادی را پیش خواهد برد. در زیر مدارک پشتیبانی مورد نیاز برای احراز نمودن الزامات مجوز کار C11 شرح داده شده است:
-
درجه مالکیت کسب و کار
- Ownership Requirement: مجوزهای کار بایستی فقط برای کارآفرینان موقت یا افراد خود اشتغالی صادر شود که حداقل 50% از تجارت مورد نظر را در اختیار داشته باشند. متقاضیانی که کمتر از 50% دارند بایستی برای ویزای کار به عنوان کارمند درخواست دهند، که ممکن است نیاز به LMIA داشته باشد.
- Multiple Owners: به طور معمول، تنها یک مالک واجد شرایط مجوز کار کارآفرینی C11 بوده، مگر اینکه شرایط فوق العاده ای در میان باشد. این قانون از انتقال سهام اقلیت برای دریافت مجوز کار جلوگیری کرده و در عین حال سرمایه گذاری در کانادا را تشویق می نماید.
- Genuine Corporate Activity: این رابطه نباید صرفا یک حالت مجازی کارفرما-کارمند داشته باشد.
-
ملاحظات سود قابل توجه
افسران IRCC همچنین ارزیابی خواهند کرد که آیا کسب و کار متقاضی significant benefit برای کانادا ایجاد یا حفظ خواهد کرد. اگر افسران متقاعد شوند که کار تبعه خارجی از نظر اجتماعی، فرهنگی یا اقتصادی به نفع کانادایی ها یا ساکنان دائمی بوده، ممکن است مجوز کار کارآفرینی C11 را تایید نمایند.
Significant Benefit Criteria: این مورد شامل ارزیابی نحوه مشارکت فرد خارجی در موارد زیر بوده، اما محدود به آن نیست:
- Economic Benefits: مانند ایجاد شغل، توسعه منطقه ای، یا گسترش بازارهای صادراتی برای محصولات و سرویس های کانادایی.
- Advancement of Canadian Industries: از جمله توسعه فناوری، نوآوری محصول یا خدمات، یا فرصت هایی برای بهبود مهارت های کانادایی.
- Cultural and Social Benefits: بهبود اطلاعات یا فرصت هایی برای تعامل اجتماعی با افراد دارای پیشینه های فرهنگی مشابه.
- Health and Well-Being: بهبود سلامت جسمی و روانی جامعه در سطح ملی یا منطقه ای.